“Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής”

Δημήτρης Ψαρράς: “Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής”

του Νίκου Λούντου

Ο Δημήτρης Ψαρράς κάνει μια σημαντική προσφορά στο αντιφασιστικό κίνημα με το καινούργιο του βιβλίο “Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής”. Πρόκειται για μια αναλυτική εξιστόρηση της ιστορίας και των κειμένων των Χρυσαυγιτών, μέσα από την οποία όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο “ανιχνεύονται οι λόγοι που επέτρεψαν την επανεμφάνιση Ταγμάτων Εφόδου σε μια ευρωπαϊκή χώρα, αλλά και οι τρόποι να σταματήσουμε τον κατήφορο στη βαρβαρότητα”.

Η δουλειά του Ψαρρά στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στη συστηματική παρακολούθηση της δράσης των Χρυσαυγιτών από την ομάδα του Ιού της Ελευθεροτυπίας (1990 – 2010). Όταν ο Ιός κάθε Σάββατο και Κυριακή δημοσίευε νέα για τις εξελίξεις στο χώρο των φασιστών, όχι μόνο για εγκλήματα, αλλά και για διασπάσεις και για εμπόδια που έβρισκαν στο δρόμο τους, από πολλούς αντιμετωπιζόταν σαν να διυλίζει τον κώνωπα. Ποιος ο λόγος, έλεγαν, να ασχολείσαι με γραφικούς; Το βιβλίο του Ψαρρά, όμως, είναι αντίδοτο και απέναντι στο άλλο άκρο, την αντίληψη που λέει ότι πλέον είναι πολύ νομιμοποιημένοι για να τσακιστούν.

Ο Ψαρράς εξηγεί πως η Χρυσή Αυγή δεν “άλλαξε”, ο πυρήνας της είναι μια ναζιστική συμμορία, η οποία από την ίδρυσή της προσπαθούσε να μεταμφιεστεί σε “γνήσιο” εκφραστή λαϊκής αγανάκτησης και να προωθήσει έτσι τη δική της ατζέντα, η οποία δεν είναι διαφορετική από του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Μ'αυτή την έννοια, απέναντι σε όσους προσπαθούν να αντιπαρατεθούν “ιδεολογικά” με τη Χρυσή Αυγή ή να δείξουν αντιφάσεις του λόγου της, ο Ψαρράς εξηγεί πως το τι λέει η Χρυσή Αυγή δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία. Μπορεί αρχικά να ήθελαν να διαχωριστούν από τα απομεινάρια της Χούντας ως καθαροί ναζιστές, όμως στη συνέχεια ο Μιχαλολιάκος πήρε το χρίσμα του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Μπορεί ο ηγετικός της πυρήνας να δήλωνε ενάντια στο Χριστιανισμό, που είναι “εβραϊκή θρησκεία”, αλλά όταν χρειάστηκε δέχτηκαν την αγκαλιά των μητροπολιτών στη διάρκεια των συλλαλητηρίων για το Μακεδονικό.

Κατά καιρούς προσπάθησαν διάφορες μεταμφιέσεις. Ο Ψαρράς θυμίζει τη “Γαλάζια Στρατιά” που έστησαν στις κερκίδες της Εθνικής, την “Πατριωτική Συμμαχία” που έκαναν με τους χουντικούς και κατέληξε σε εκλογικό φιάσκο, τις πρώτες απόπειρες να συνδεθούν με τους “Συλλόγους Ληστευθέντων” και τελικά το μανδύα των “Επιτροπών Κατοίκων”, μια επιλογή που τους απέδωσε τα γνωστά αποτελέσματα στον Άγιο Παντελεήμονα, κάτω από την ανοιχτή κάλυψη της αστυνομίας.

Τα στοιχεία για τη δικτύωση των Χρυσαυγιτών με το στρατό, την αστυνομία, την εκκλησία και πλούσιους χρηματοδότες είναι ιδιαίτερα χρήσιμα. Ο αδερφός του Μιχαλολιάκου έφτασε μέχρι ανώτατες θέσεις στη στρατιωτική ιεραρχία, ο ίδιος ξεγλύστρισε από τη “Δικαιοσύνη” παρότι ήταν ανοιχτά μπλεγμένος σε βομβιστικές ενέργειες. Ο Ψαρράς τονίζει ότι η Χρυσή Αυγή δικαιολόγησε την ξαφνική ροή χρήματος στην οργάνωση σε “λαχείο” που κέρδισε κάποιο μέλος της, ωστόσο από τότε μάλλον πρέπει να έχουν κερδίσει διάφορα λαχεία. Οι στιγμές που η Χρυσή Αυγή έφτασε στα όρια της κατάρρευσης και αναγκάστηκε να δηλώσει πως αναστέλλει τη δράση της περιγράφονται με λεπτομέρεια. Η ανάγνωση της “Μαύρης Βίβλου” της Χρυσής Αυγής είναι σίγουρο ότι μπορεί να βοηθήσει ώστε αυτές οι περιγραφές κατάρρευσης των φασιστών να είναι εικόνες από το μέλλον.

[ΠΗΓΗ: Εργατική Αλληλεγγύη]